ﻻ‌ ﺯﻟﺖ طفلة أهرب بعيدا كلما تألمت !!
أبكي دون أن يراني أحد ..
ﺃﻏﻴﺐ للحظات ﻋﻨﺪﻣﺎ ﻳﺆﻟﻤﻨﻲ ﺃﻣﺮًﺍ ﻣﺎ
وعندما يسألني أحدهم أين كنتي ؟؟؟
أجب و ﺑﻬﺪﻭﺀ مع ﺇﺑﺘﺴﺎﻣﻪ خفيفة :
''ﻓﻲ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ''..!!!‏
والحقيقة أنني كنت ألملم نفسي بعيدا عن أي أحد ..
كنت اغيب لأحافظ على ما تبقى مني أمام اعينهم
انفض عن روحي رماد ما جنيته .. وأعود لأستجمع قواي لأنهض من جديد أمامهم !!

فيه ناس مرت في حياتي.
علموني اني ماصدقش حد من كلامه الحلو.
وان العلاقات السطحيه افضل من التعمق فيها.
علموني أختار كويس مش اي حد قدامي أبقي معاه.
وماثقش في حد لمجرد كلمتين حلوين اتقالوا في لحظه صفا.
وان العلاقات والحب والتقدير بالمواقف.
وحجم الغلاوه والتعبير عنها بالافعال مش بالكلام الي بيتقال.!

Les mythes, de par leur origine ancienne, contribuent à la construction des
sociétés. Ils permettent d’expliquer le monde et de justifier certains comportements ou situations. Nombreux sont ceux qui parcourent le monde maghrébin, donnant naissance à des personnages qui hantent la mémoire collective. Deux figures féminines qui traversent l’histoire culturelle du Maghreb
ont marqué leur époque par leur personnalité extraordinaire et leurs actes
fabuleux au point d’en devenir des mythes par les symboles qu’elles transmettent : la Kahina et Aïcha Kandicha. L’évocation seule de ces deux noms
provoque l’attirance vis-à-vis de l’une et le recul vis-à-vis de l’autre. Ces deux
femmes se ressemblent sur bien des points, mais les mémoires collectives ont
plutôt retenu, de l’une, le caractère glorieux et, de l’autre, la terreur qu’elle a
provoquée.